MAGNOLIACEAE – ماگنولیا
خانواده: EVERGREEN MAGNOLIA
نام علمی : MAGNOLIA GRANDIFLORA
نام های دیگر :
bull-bay,southern magnolia,large-flowered magnolia,great laurel-leaved magnolia,loblolly magnolia,laurel magnolia
ماگنولیا از جمله گیاهانی است که در پوشش گیاهی روف گاردن استفاده می شود. در این مقاله این درخت زیبا و همیشه سبز را به شما معرفی می کنیم.
ویژگی های ماگنولیا :
ماگنولیا درختی همیشه سبز و بسیار بزرگ و برگ ریز و زیبا
از خانواده مگنولیاسه magnoliaceae میباشد که
بومی جنوب شرقی آمریکای شمالی میباشد که سال ها پیش به ایران آورده شده است.
این گیاه در ویرجینیای جنوبی تا فلوریدای مرکزی و از غرب تا شرق تکزاس و اوکلاهما دیده میشود.
به طور کلی ماگنولیا به عنوان یک درخت بزرگ شناخته میشود ولی اگر آن را روی تپه های شنی ساحلی یافتید قطعا به صورت درختچه ای کوچک می بینید.
یکی از درختان زیبای گل دار می باشد که در صورت انتخاب مکان مناسب و حفاظت از سرمای سخت زمستان می تواند به یک درخت خوش منظر در تمام فصول تبدیل شود.
هر برگ ماگنولیا دوسال روی درخت می ماند. برگهای این درخت ساده و تخم مرغی شکل و به رنگ سبز تیره هستند.
حداکثر ارتفاع درخت 27 متر و گستردگی آن به 8 متر میرسد از سن 15 سالگی و گاهی زودتر شروع به گلدهی میکند.
گلها درشت و به رنگ سفید-شیری معطر به قطر 15 الی 20 سانتی متر،
دارای سه کاسبرگ گلبرگ مانند و 7-6 گلبرگ میباشد که به تدریج از خرداد ماه تا آخر تابستان ظاهر میشود.
به علت گلهای بزرگ سفید رنگ و بسیار زیبا و معطری که دارد در سراسر جنوب شرقی آمریکا به عنوان درخت زینتی بسیار محبوب شناخته میشود.
20 تا 50 سال زمان مورد نیاز است تا درخت به ارتفاع نهایی خود برسد.
فرم تاج زیبا و مخروطی شکل،شاخه های جوان و جوانه ها قهوه ای زنگاری و کرکدار می باشد.
میوه ی آن تخم مرغی شکل و کرکدار می باشد.
در فصل پاییز دانه های قرمز رنگ از درون میوه خارج میشوند.
ماگنولیا با 10 سال سن میتواند دانه تولید کند .
این دانه ها توسط پرندگان و پستانداران پخش میشود .
این دانه ها توسط سنجاب و بلدرچین خورده میشود.
مقاومت به سرما و گرمای ماگنولیا :
برخی سرما را بیشتر و برخی کمتر تحمل می کنند.
بخصوص نمونه های خزان پذیر در برابر سرمای اواخر زمستان و یا اوایل بهار بسیار حساس هستند و گل هایشان سیاه رنگ شده و از بین می رود.
البته این به معنی عدم حساسیت نمونه های همیشه سبز این گیاه نیست.
به طور مثال یک گونه ماگنولیا به نام M.grandiflora به سرما حساس است و درخت به طور کل در زیر ۵- درجه سانتی گراد از بین خواهند رفت.
شرایط رشد ماگنولیا:
بهترین وقت کاشت نهال هم اسفند یا فروردین ماه می باشد.
ریشه درخت عمیق بوده و بهتر است آبیاری عمیق ماهانه اعمال شود.
شرایط اقلیمی مورد پسند ماگنولیا : گرم و مرطوب .
مکان: آفتابی و یا نیم سایه باشد ،
هنگام انتقال گیاه از گلدانی که آنرا خریداری کرده ایم به مکان اصلی، ابتدا باید مکان اصلی را آماده کرد.
بدین صورت که گودالی ۳-۲ برابر حجم گلدان در خاک حفر کنیم و درون آن خاک برگ و کود بسیار پوسیده گاوی بریزیم.
هنگام قرار دادن گیاه در گودال نیز حتما توجه کنیم که گیاه در همان ارتفاعی که در گلدان کاشته شده بود و قرار داشت، درمکان جدید قرار بگیرد و کاشته شود. یعنی عمیق تر کاشته نشود.
در نواحی بیابانی نیز اگر از آسیب های بادهای شدید در امان باشد، رشد خوبی خوهد داشت.
خاک:
زمان مناسب کاشت درختان جدید ماگنولیا :
اگر نمونه انتخابی از جمله ماگنولیای همیشه سبز است بهتر است که در اواسط بهار کاشته شود.
اگر از انواع خزان پذیر است نیز در اواسط بهار و یا در اواخر تابستان-اوایل پاییز نسبت به کاشت گیاه اقدام کرد.
ویژگی خاک : غنی ، لومی، ماسه ای ، مرطوب ، گچی ، مرطوب ، خوب زهکشی شده که خنثی یا کمی اسیدی باشد .
اغلب انواع این گیاه به خاکی با اسیدیته ۵ الی ۶ و زهکش مناسب و حاوی مواد ارگانیک (همانند خاک برگ و یا کود بسیار پوسیده گاوی) نیاز دارند.
همچنین استفاده از لایه ای از مواد ارگانیک بر روی سطح خاک گیاهی که تازه کاشته شده است به رشد ریشه های آنان کمک می کند زیرا اصولا ریشه های این گیاه سطحی است و از وجود چنین موادی در خاک بسیار استفاده می کند.
نور مورد نیاز ماگنولیا
درختان ماگنولیا به نوری کامل نیاز دارد یعنی وجود 6 الی8 ساعت نور مستقیم آفتاب برای رشد و گلدهی آنان لازم است.
البته برخی از انواع این گیاه در مکانهایی نیمه آفتاب و نیمه سایه رشد مناسبی دارند.
اثرات کمبود نور در ماگنولیا :
- عدم گلدهی و یا کاهش گلدهی گیاه،
- پریدگی رنگ برگها
- بلند و باریک شدن ساقه ها
آبیاری ماگنولیا
اصولا درختان ماگنولیا به آبیاری منظم نیاز دارند .
در صورت خشک بودن خاک میزان گلدهی گیاه بسیار کاسته می شود و نوک و حاشیه برگها خواهد سوخت و ریزش برگها تشدید خواهد شد.
همچنین تحمل درختان مسن و بالغ در برابر خشکی تا حدودی بیش از درختان جوان است و به همین دلیل آبیاری در سال اول کاشت بخصوص در طی تابستان بسیار منظم باید انجام شود.
کارکرد ماگنولیا در فضای سبز
آن را میتوان در کنار سوزنی برگان و یا به عنوان پس زمینه سبز برای درختچه های گلدار نیز کاشت.
برای کاشت به عنوان درخت خیابانی و در میان چمن ،کاشت در گلدانهای بزرگ (درچند سال اول زندگی) مناسب است.
دانه گیاه دارای ماده روغنی و معطر است که تشنج را بهبود میبخشد.
اسانس گلها اثر تب بر دارد.
ریشه های این گیاه ممکن است به پیاده رو نزدیک درختان آسیب برساند.
تنه این درخت هرمی شکل میباشد.
این درخت چوبی سخت و سنگین دارد.
برای ساختن مبلمان، پالت چوبی و روکش مورد استفاده قرار می گیرد.
کوددهی ماگنولیا
گیاهان ماگنولیا به خاکی نسبتا اسیدی نیاز دارند .
قلیایی بودن خاک موجب عدم رشد و گلدهی مناسب آنان می شود. به همین دلیل کل روز آهن یا زرد شدن برگها ناشی از کمبود آهن از جمله مشکلات رایج این گیاهان است.
زیرا قلیایی بودن در ابتدا مانع از مصرف عناصری همانند آهن و همچنین گوگرد می شود و کمبود این دو عنصر از جمله دلایل زرد شدن برگهای این گیاه هستند.
به همین دلیل استفاده از کودهای حاوی آهن و فسفر برای این گیاه توصیه می شود.
تکثیر:
- از طريق كاشت بذر در ماسه مرطوب و شاسي سرد در زمستان يا تابستان
- از طريق خوابانيدن شاخه در تابستان و يا پاييز
- پيوند زدن در تير و مرداد ماه
بذرها بعد از رسیدن در فصل پاییز بهتر است جمع آوری شوند و بعد از پاک شدن لازم است بلافاصله کاشته شوند.
قلمه های علفی ماگنولیا زمستانه که در اواخر بهار تهیه می شوند به راحتی ریشه دار می شوند .
مخصوصا اگر ته قلمه ها با هورمون IBA تیمار شود.
خوابانیدن کپه ای روش دیگر برای تکثیر این نوع ماگنولیا می باشد.
دمای مناسب برای ماگنولیا :
دمای بین 9 تا 21 درجه دمای مناسب می باشد و نباید در سرمای زمستان قرار گیرد.
گیاهان ماگنولیا اکثر از سرما بیشتر آسیب می بینند تا از گرمای تابستان.
اگر در تابستان آبیاری را با دقت و از روی برنامه انجام دهیم تحمل این گیاه در برابر گرمای هوا نیز افزایش می یابد.
هرس کردن ماگنولیا :
ماگنولیا نیاز چندانی به هرس ندارد .بهتر است این درخت هرس نشود.
بهترین زمان هرس نیز برای نمونه های همیشه سبز قبل از شروع رشد بهار است.
برای نمونه های خزان پذیر بعد از تشکیل شدن جوانه های گل و ظهور آنان است.
در کوتاه کردن ساقه های این درخت شدت عمل به خرج ندهید.
زیرا این مسئله علاوه بر شوکه کردن درخت منجر به رویش ساقه هایی باریک و آبدار و همچنین مرگ نوک ساقه ها خواهد شد.
اگر برای حفظ شکل تاج مجبور به هرس مگنولیا شدین کوتاه کردن و قطع کامل یک ساقه بلند به سرزنی چندین ساقه ارجحیت دارد.
اگر در پاییز و یا اواخر تابستان اقدام به هرس کنیم احتمالا از گلدهی سال آینده کم خواهد شد.
ولی در صورت لزوم شاخه های خشک شده که مانع از عبور نور به داخل گیاه می شود را در تابستان می توان هرس کرد.
باید از گزند بادهای شدید در امان باشد تا رشد خوبی داشته باشد.
گاهی نیز لازم است که ساقه هایی که خارج از شکل گیاه رشد کرده اند و یا ساقه هایی که با هم اصطکاک دارند و یا ساقه هایی که در اثر وزش باد و یا سرمای زمستان آسیب دیده اند کوتاه شوند.
ماگنولیا دارای ارقام گوناگون زمستانه و تابستانه با رنگ ها و شکل متفاوت گل ها می باشد.
آفات و بیماری ماگنولیا :
معمولا ماگنولیا ها گیاهان عاری از بیماری هستند ،ممکن است برگهای نرم گیاه بر اثر بادهای داغ و خشک قهوه ای یا پیچیده گردند.
پژمردگی ورتیسلیومی در ماگنولیا می تواند باعث مرگ برخی شاخه ها یا کل درخت شود.
بهتر است شاخه های آلوده هرس شوند و با یک کود حاوی نیتروژن تغذیه شود.
بعضی پرندگان هم نمی توانند از غنچه ها و گلهای ماگنولیا در گذرند،اما ماگنولیای درختچه ای به اندازه ی ماگنولیای درخت مانند x soulangianaهدف حمله ی پرندگان قرار نمی گیرد .
ماگنولیا ممکن است به وسیله برخی از عوامل مثل حشره لاکزا scale که برگ ها و شاخه را آلوده می کند تحت تاثیر قرار بگیرد و یا لکه برگی، کپک سیاه ، بلایت و شانکر را نشان دهد که به وسیله قارچ ها یا باکتریها به وجود می آیند.
